On nastaje u 19. veku. Popularna dečija božićna pesmica glasi “Božić, Božić bata, na vrata od zlata…”. Izvorno, mali Bog, Božić, stiže spolja, trupće, stresajući tako sneg sa nogu, odnosno bata (od bat koraka; batati, koračati, stupati). Ne znajući značenje reči “bata” (trupće), deca su to „Božić bata” iz pomenutog stiha razumela kao da se radi o nekom dobrom “bati”, koji im donosi poklone. On ima tamnu šubaru i kožni gunj, a na ramenu jutani džak, pun raznih poklona: drvenih igračaka, suvih šljiva, oraha, pletenih prsluka, ili kapa…
Danas celim svetom
Heruvimi lete
Danas će se rodit’
Hristos malo dete.
Danas nema tuge
Danas boli ćute
Sve su danas misli naše
Nebu podignute.
Današnja je noćca
Od suvoga zlata –
Božić, božić bata!
Danaske se brišu
Nehotični gresi
Danaske se duša
Rajskim mirom reši.
Danas melem sveti
Svaki nedug celi
Danaske se oproštenje
I prima i deli.
Danaske je svetu
Nova svetlost data –
Božić, božić bata!
Topla nam je soba
Tople su nam grudi:
Svud su naša braća
Gde su dobri ljudi.
Voštanica gori
Slama je prosuta,
A “Roždestvo” pevaćemo
Po stotinu puta.
Evo, već i vertep –
Otvarajte vrata –
Božić, božić, bata.
Jovan Jovanović Zmaj
Moderno vreme i jačanje sekularnog društva izmestili su iz ranije uloge svetog Nikolu, “djed Moroza” i Božić Batu, a i “djeda Božićnjaka” kojeg su Hrvati svojevremeno uveli za božićnu prigodu. Formiran je univerzalni i svima prihvatljiv lik dobroćudnog i punačkog dekice obučenog u crveno, koji lako prelazi sve granice tradicije i vremena, donoseći osmeh i poklone.
Kako god da mi gledali na ove praznike i likove koji ih simbolično predstavljaju, istina je da je osnova Božića ili Nove godine porodica.
Razmislite o tome…