Svetski dan bubrega

Akutno oštećenje bubrega karakteriše
Iznenada pojava krvi i belančevina u mokraći, smanjenje količine izlučene mokraće a dolazi i do pojave otoka i povećanog krvnog pritiska. Obično nastaje nakon različitih infekcija, pre svega bakterijskih infekcija gornjih respiratornih puteva i kože (streptokoknih). Neinfektivno akutno oštećenje bubrega nastaje kao posledica sistemskih, naslednih, metaboličkih, biohemijskih poremećaja imunoloških i malignih bolesti (štetno dejstvo lekova, teških metala, zračenje) ili su nastale kao posledica dejstvom nepoznatog uzoka.

Akutna slabost (insuficijencija) bubrega
je teško oštećenje funkcije bubrega sa različitim kliničkim simptomima. Javlja se naglo, često kao komplikacija drugih oboljenja ili stanja. Ako se brzo otklone uzroci njenog nastanka, bubrezi mogu da povrate normalnu funkciju, u protivnom, dovodi do pojave sindroma akutnog zatajivanja (nedovoljne funkcije bubrega). Progresivno oštećenje bubrega, najčešće uzrokovano različitim bolestima (glomerulonefritis, dijabetes, hipertenzija, pijelonefritis, opstrukcije u urinarnom traktu i dr.) karakteriše hronična insuficijencija bubrega, odnosno trajno oštećenje njegove normalne funkcije. Radi se o bolesti koja se razvija postepeno i najčešće je posledica šećerne bolesti i povišenog krvnog pritiska. Istraživanja u svetu pokazala su da približno svaka deseta odrasla osoba ima neki oblik oštećenja bubrega.

Hronična bubrežna insuficijencija
nekoliko puta povećava rizik za nastanak bolesti srca i krvnih sudova, šećerne bolesti, povišenog pritiska, završnog stadijuma bubrežne bolesti (uremije) i preranu smrt (pre 65 godine života). Hronična bolest bubrega je ozbiljno oboljenje, koje zbog značajnih troškova lečenja, lošijeg kvaliteta života, skraćenog radnog i životnog veka obolelih predstavlja značajan javnozdravstveni problem. Hronične bolesti bubrega čine skoro trećinu bolnički lečenih osoba i čak 84% smrtnih ishoda od svih bolesti bubrega

U stadijumu terminalne bubrežne insuficijencije
(otkazivanja funkcije bubrega) sprovodi se dijaliza ili se transplantira bubreg.

Lečenje pacijenata postupcima dijalize se sprovodi u 58 zdravstvenih ustanova (53 zdravstvene ustanove iz Plana mreže i 5 ustanova van Plana mreže). Broj osiguranih lica koji se leče postupcima dijalize u zdravstvenim ustanovama iznosio je 4.247 u Republici Srbiji u 2012. godini. Na peritoneumskom programu, koji uključuje i lečenje dijalizom u kućnim uslovima, dijalizirano je 466 pacijenata. Ukupan broj pacijenata/osiguranih lica na hroničnom programu lečenja postupcima dijalize u Republici Srbiji iznosio je 4.713.

Transplantacija bubrega zasniva se na presađivanju organa, koji se mogu dobiti od živih ili umrlih osoba. Koji načini transplantacije će biti odabran zavisi od brzine pronalaženja odgovarajućeg organa. Kod približno 10-15% bolesnika, davaoci organa mogu biti krvni srodnici (članovi porodice) ili biološki nesrodni donatori (bračni partneri, prijatelji). Za ostale bolesnike traže se podudarni davaoci kod osoba sa dijagnostikovanom moždanom smrću (kadaverični davaoci). Iz tog razloga potrebno je povećati broj kadaveričnih transplantacija.

Doniranje organa
Neophodno je više inforisati građane o značaju donacije organa. Doniranje organa znak je humanosti, solidarnosti i plemenitosti, kojom jedna osoba iskazuje svoju želju i nameru da nakon smrti donira bilo koji deo tela radi presađivanja/transplantacije, kako bi se pomoglo teškim bolesnicima.

U Srbiji se transplantacije bubrega obavljaju u pet zdravstvenih ustanova. Tokom 2012. godine od ukupno 79 transplantiranih bubrega, 47 presađenih bubrega uzeto je od umrlih donora. Na listi čekanja za transplantaciju bubrega nalazi se 658 osoba.

Osam zlatnih pravila…>>