Dnevnik jednog tela
Autor: Danijel Penak
Do samoga smo kraja dete sopstvenog tela. Zbunjeno dete.
– Danijel Penak, Dnevnik jednog tela
„Ovo je pripovest o samom ljudskom tkanju, o onom što poznaje hiljade malih smrti i hiljade uskrsnuća – onome što čini život.” – Figaro
Od svoje 13. pa do 87, godine svoje smrti, pripovedač ove knjige je vodio dnevnik o svom telu. Njegova pripovest počinje na međi mašte i stvarnosti kao košmarni strah dečaka kojeg tokom igre u izviđačkom kampu drugovi vezuju za drvo i ostavljaju na milost i nemilost koloniji mrava. Dnevnik koji on potom počinje da vodi održava svesnu pažnju na telu u svim njegovim aspektima gotovo 74 godine. Jedinstvenost te situacije otkriva nam, na način ponekad smešan a ponekad dirljiv, da telo pati i voli kroz sva naša „osećanja”, da je ono strano i čudno u svojoj autonomiji postojanja, a istovremeno blisko i poznato.
Izdavač: Čarobna knjiga