Nicanje zuba uzrokuje manje ili više izražene simptome, nelagode, kao što su: nervoza i razdražljivost, otečene desni, pojačano slinjenje, manji osip na koži brade i lica (zbog stalnog slivanja pljuvačke), slinav nos (s bistrom sluzi), manje promene apetita, stolica nešto mekša nego inače, ponekad uz osip na koži guze, pojačano žvakanje, sisanje i stavljanje u usta svega što može da dohvati.
Stvaranje mlečnih zuba počinje pre detetovog rođenja i traje još oko godinu dana nakon rođenja. Formirani zubi ostaju zaštićeni ispod zubnog mesa (desni) još neko vreme nakon rođenja, a onda počinju lagano da se pomiču, da bi konačno probili desni i pojavili se u usnoj šupljini.
Vreme kada se zubi pojavljuju u ustima različito je za svako dete i zavisi od nasleđa i vlastite građe. Svih dvadeset mlečnih zuba (deset u gornjoj i deset u donjoj vilici) su obično prisutni sa navršene 2,5 godine.
Mnogi roditelji se nepotrebno brinu kada će se pojaviti prvi zub, odnosno kada će početi da niču trajni zubi.
Stvaranje zdravih zuba zavisi od dobre i uravnotežene ishrane i opšteg zdravstvenog stanja deteta.
Prerani gubitak mlečnih zuba predstavlja veći problem nego njihova kasnija pojava. Osim što su važni za žvakanje i usitnjavanje hrane, zubi imaju vrlo važnu funkciju u razvoju usta i lica. Ako su mlečni zubi ispali (zbog kvara ili traume), a nisu zamenjeni trajnim, preostali zubi mogu biti krivi, preklopljeni.
Vrlo je važno sačuvati i zaštititi mlečne zube dok trajni ne budu spremni za nicanje. Neki ozbiljni zdravstveni poremećaji (u vezi sa kožom, kostima, poremećajima rada štitne žlezde) mogu uzrokovati kasnije nicanje mlečnih i trajnih zuba. Ovi poremećaji su obično praćeni i drugim simptomima.