Dom učenika poljoprivredne škole Futog

Dom učenika poljoprivredne škole Futog

21410 Futog
Carice Milice 2
021 895 258, 021 895 096
www.poljosko.edu.rs

 

Konkurs za prijem učenika u dom

Položaj Futoga

Futog se nalazi 11 km zapadno od Novog Sada, uz reku Dunav, u Panonskoj niziji. Desno od prostrane reke nalazi se Fruška Gora, čiji obronci ublažavaju oštru klimu.

Istorijat mesta

Prošlost mesta je bogata događajima, uslovljena ekonomskim i strateškim razlozima. Plodna ravnica privlačila je mnoge osvajače: Rimljane, Hune, Avare, Slovene. Pisana istorija duga je gotovo osam vekova, a prvi dokumenti vezuju se za provalu Mongola 1241. godine. Posebno mesto u istoriji Futoga imaju vašari, zahvaljujući kojima je mesto ekonomski procvetalo. Za Futog je naročito zančajna 1456. godina, kada dobija status varoši – Opidijuma.

U vreme Turaka Futog je opusteo, stanovništvo se razbežalo, međutim, trgovina Dunavom i carigradskim drumom nije prestala, mada je smanjena. Velika seoba Srba dovela je sposobne trgovce i zanatlije koji ponovo oživljavaju instituciju vašara. Varoš Futog, kao jedno ogromno vlastelinstvo, bilo je središte okolnih sela: Begeča, Gložana, Petrovca, Kisača, Rumenke, Čerevića, Banoštra, Neština. Zemljišni posed zahvatao je većim delom Južnu Bačku, a manjim delom Srem.

Vlastela futoška smenjivala se od general barona Jozefa Nehema, preko zapovednika osječkog generalata Jozfa Odvajera, Fridraih Lorenc Kavijan, Mihajlo Čarnojević (sinovac Patrijarha Čarnojevića), veliki Župan, grof i feldmaršal Andrija Hadik posle čije smrti 1790. godine futoško vlastelinstvo preuzima Grof Brunsvit, da bi udajom njegove kćeri vlastelinstvo došlo u ruke porodica Forai i Kotek.

Zgrada u kojoj se danas nalazi škola bila je nekad velelepni dvorac, sagrađen 1777. godine po želji Grofa Hadika. On bez sumnje slovi za značajnog graditelja, jer je pored dvorca sagradio katoličku crkvu i župni dvorac, koji je i danas ukras prostora. Istovremeno, Srbi pritisnuti germanskim uticajem, grade pravoslavni hram Sveti Kozma i Damjan.

Tradicija školstva

Školstvo u Futogu ima tradiciju dugu gotovo tri veka. Prvi narodni učitelj bio je pop Janko, poznat iz prvog popisa stanovništva Futoga 1697. god. Mladi građanski stalež sačinjen od trgovaca i zanatlija podsticao je i razvijao obrazovanje kod stanovništva.

Tradicija poljoprivrednog prosvećivanja školske dece u srpskim narodno-crkvenim školama potiče iz XIX veka. Učitelji su po naredbi bačkog episkopa Platona Atanackovića bili dužni podučavati kako sadnju dudova, tako i podhranjivanje svilenih buba, kao i davati instrukcije iz voćarstva, pčelarstva, ručnog rada, stročarstva.

Školski zapisnici osnovne škole u Starom Futogu jasno govore o nastajanju poljoprivredne škole 1923. god. Nešto ranije, 1921. god. iz osnovne škole iznikla je stručna škola za učenike u industriji i zanatstvu koja je radila do 1933. u zgradi osnovne škole.

Novi Futog, sačinjen od nemačkog stanovništva doseljenog u vreme kolonizacije Marije Terezije, imao je takođe za svoju mladež poljoprivrednu školu. Nemci su 1940. god. kupili zamak porodice Kotek sa 77 katastarskih jutara i osnovali poljoprivrednu školu koju je vodio Jozef Trišler. Trišler je studirao hemiju i poljoprivredu u Minhenu, gde je i doktorirao. Ovaj sjajni nemački intelektualac organizovao je prve zimske tečajeve iz poljoprivrede.

Poljoprivredna škola u današnjem smislu te reči počela je da radi 1947. god. a tokom svog postojanja imala je nekoliko faza svog razvoja. Prvo je bila jednogodišnja brigadirska, zatim dvogodišnja specijalna gradinarska, da bi potom prerasla u srednju poljoprivrednu školu opšteg smera sa trogodičnjim trajanjem školovanja. Škola od 1949. god. radi po četvorogodišnjem programu obrazovanja poljoprivrednih tehničara opšteg smera, da bi se nakon toga otvorili odseci za ratarstvo, stočarstvo, voćarstvo i vinogradarstvo.

Poljoprivredna škola je od 1975. god. radila u okviru postojećeg programa reformi kao zajedničke osnove. Velikim prilivom učenika, 1977. god. prerasta u Centar za obrazovanje kadrova poljoprivredno-prehrambene struke i zajedničkog srednjeg vaspitanja i obrazovanja “Dr Siniša Stanković”. Pod ovim nazovom škola radi do 1993. god. kada menja ime u “Poljoprivredna škola sa domom učenika”. Zbog prevelikog broja učenika, 2000. god. prehrambeno-tehnološki smerovi prelaze u Teničku školu “Pavle Savić” u Novom Sadu.